سیمان ایران از نظر ظرفیت اسمی در رده ششم جهان قرار دارد و اگرچه این موضوع یک موفقیت بزرگ برای صنعت سیمان به شمار می‌رود، اما قطعا ایراداتی هم گریبانگیر صنعت است که از جمله آن‌ها می‌توان به استفاده حداقلی از پوزولان‌ها در تولید این ماده زیربنای توسعه اشاره کرد که باعث شده تا علاوه بر افزایش مصرف انرژی، از ۱۰۰ نوع سیمان، فقط حدود ۱۰ نوع آن در ایران تولید شود.

محدودیت‌های انرژی برای صنایع سیمانی در دولت‌ گذشته موجب کاهش تولید و صادرات در سیمان شده بود، اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم و حمایت‌های وزارت نیرو در تامین برق صنایع سبب رشد ۱۲ درصدی تولید و صادرات ۱۰.۵میلیون تنی سیمان در سال گذشته شده است.

صنعت سیمان در سال گذشته با چالش‌های مختلفی مواجه شد و به جرات می‌توان گفت اعمال محدودیت‌های انرژی بیش از هر چیز کارخانه‌ها را متضرر و به تعطیلی‌های گاه و بیگاه کشاند؛

محدودیت انرژی و مشکلات صادراتی نتوانست صنعت سیمان را در سال‌ ۱۴۰۲ از پای درآورد و آمار و ارقام نشان می‌دهد که میزان معاملات انواع سیمان در سال‌ مورد بررسی نسبت به مدت مشابه در سال‌گذشته چیزی حدود ۱۴.۳‌ درصد افزایش داشته و این در حالی است که قیمت این محصول نیز نسبت به سال‌ ۱۴۰۱ بیش از ۵۹‌ درصد رشد را به‌ ثبت رسانده است.

چالش محدودیت‌های گاز از یکسو و نبود توانایی مالی برای خرید مازوت از سوی دیگر باعث شده تا صنعت سیمان شرایط دشواری را تجربه کند

یکی از چالش‌هایی که همواره طی چند سال اخیر در زنجیره فولاد از سوی فولادسازان مطرح بوده، تامین سنگ‌ آهن به عنوان خوراک اصلی آنها بوده است.

گزارش‏‏‌های بهمن‌ماه صنعت سیمان یکی پس از دیگری راهی سامانه کدال می‌شوند. سیمانی‏‏‌ها جزو معدود صنایعی بودند که گزارش‏‏‌های عمده نماد‌های آن‌ها منتشر شد و به نظر می‏‏‌رسد، مطابق روند سال‌های گذشته، این صنعت در سرمای زمستان وارد رکود شدیدی شود.

تقریبا ۳۰‌درصد کارخانه‌های سیمان که قدمت بیشتری دارند هم برنامه‌های بهینه‌سازی را مورد توجه قرار می‌دهند تا میزان مصرف آنها نیز به استانداردها نزدیک شود که از جمله این اقدامات می‌توان به خارج کردن موتورهای DC از مدار اشاره کرد.

ایران از لحاظ جغرافیایی در منطقه‌‌‌ای واقع شده که سلسله کوه‌‌‌های آهکی در اقصی نقاط دیده می‌شود، در نتیجه مواد اولیه برای تولید سیمان در داخل کشور به وفور یافت می‌‌‌شود.